قواعد عمومی عربي:1- صرف : تجزيه (ألتَّحليل الصَّرفيّ) : بررسي ويژگيهاي فردي يك كلمه خارج از جمله.

2- نحو: تركيب ( ألإعراب ) : شناخت نقش و موقعيت يك كلمه در جمله .

اولین گام تجزیه شناخت نوع کلمه است.

اقسام كلمه:1- اسم: + معناي مستقل دارد. -  زمان ندارد.شامل:1) مصدر: كِتَابَۀ ، ضَحْك ،إحسان .2) غير مصدر: بَاب ،مِفْتَاح ، عَلِیّ.2- فعل: + معنای مستقل دارد. + زمان دارد .3-- معناي مستقل ندارد. - زمان ندارد. مانند:مِنْ ،اِلي .مثال:«جِئْتُ مِنَ الثَّانَوِيَةِ اِلي بَيْتِكِ.» چنانچه ملاحظه می فرمایید،«مِنْ» برآغاز مكاني و«إلی» بر انتهاي مكاني دلالت می کنند.«ألثَّانویۀ» به معنی دبیرستان است.

مهمترين نشانه هاي ظاهري اسم

1-      ال +إسم: ألکتاب.

2-       إسم+ تنوين :کتابٌ.

3-       إسم+ ۀ: کِتابَۀ.

4-       إسم+ اء: صحراء،البته به جز سه کلمه درکتابهای درسی شما که آخرین حرف آنها«الف ممدوده» میباشد و فعل هستند:

جاء= آمد،شاء= خواست، یشاء= می خواهد.

5-      حروف جر+إسم( مهمترين حروف جر : بِـ . فِي . اِلي . مِنْ . عَنْ . كَـ . لِـ ….) : بسم اللّه الرَّحمن الرَّحیم.

6-      اضافه ( مضاف و مضاف اليه واقع شدن):هَذَا کتابُ سعیدٍ.  کتابُ مضاف و سعیدٍ مضافٌ إلیه می باشند.هم مضاف وهم مضافٌ إلیه اسم می باشند.

7-      مي تواند منادي واقع شود: یا مُجِیبَ الـدَّعَواتِ.

8-      مي تواند هم مبتداء و هم خبر واقع شود. سعیدٌ جَالِسٌ .

مهمترين نشانه هاي ظاهري فعل

1-      قد + فعل:«قَدْ أفلَحَ مَنْ زَکَّیهَا.»

2-      سَ يا سَوفَ + فعل:« سَوفَ یُعْطِیکَ فَتَرضَی.»

3-      فعل+ تﹾ (تاي ساكنه تأنيث در انتهاي فعل و در ميان جمله ): «عَلِمَتْ نفسٌ مَاقَـدَّمَتْ وَ أخَّرَتْ.»

4-      أَتَينَ + فعل: «سَنُقْرِئُکَ فلاتَنسَی .»

5-      فعل+ ضماير متصل رفعي ( ا . و . نَ . تَ . تُما . تُمْ . تِ . تُنَّ . تُ . نَا . ي ): «أرَاَیْتَ الَّذِی یُکَذِّبُ بِالدِّینِ.»

6-      حروف جازمه (لَم،لَمَّا،لای نهی،لِـ لام أمر،إنْ و...)+ فعل : «فَلْیَنْظُرِ الإنسانُ مِمَّ خُلِقَ.»

7-      حروف ناصبه (أنْ،لَنْ، کَی،إذَنْ، لِـ، حَتَّی)+ فعل : «لَنْ تَنَالُوا الْبِـرَّ حَتَّی تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ.»